Дали климатолозите биле водени од погрешно сценарио за климатските промени?
Истражувањата покажуваат дека климата на Земјата може да биде почувствителна на загадувањето со стакленички гасови отколку што процениле многу климатски модели, фрлајќи сомнеж врз надежите за ограничување на глобалното затоплување под 2 °C.
Гунар Михре од норвешкиот центар ЦИЦЕРО за меѓународни истражувања на климата вели дека ова се лоши вести за глобалните напори за борба против климатските промени.
Научниците одамна знаат дека стакленичките гасови предизвикуваат затоплување на атмосферата, но точното ниво на чувствителност сè уште е непознато. Непознато е како ќе се однесуваат облаците во потопла атмосфера бидејќи повратните информации од облаците можат да го засилат затоплувањето во самоодржлив циклус.
Сегашните климатски модели што ги користи Меѓувладиниот панел за климатски промени (ИПЦЦ) на ОН проценуваат дека удвојувањето на концентрациите на CO2 во атмосферата од прединдустриските нивоа ќе ја затоплува планетата за помеѓу 2 °C и 5 °C, со централна процена од 3 °C.
Михре и неговите колеги ги споредиле овие предвидувања со сателитски податоци што го мерат енергетскиот дисбаланс на Земјата, мерка за тоа колку дополнителна топлина е заробена во климатскиот систем. Нивната анализа покажала дека моделите со помала чувствителност, кои предвидуваат помалку затоплување, не се совпаѓаат со сателитските набљудувања од 2001 година. Нивното истражување е објавено во списанието „Наука“.
Моделите со поголема чувствителност, што значи дека Земјата е помалку отпорна на стакленички гасови, се согласуваат подобро со сателитските податоци.
– Оптимистичките модели кои би ни дале мала количина на затоплување се помалку веројатни – вели Михре.
Резултатите сугерираат дека затоплувањето над 2,9 °C е поверојатно да го удвои јаглеродниот диоксид, што ги доведува во прашање предвидувањата под тој праг. Ова е исто така во согласност со рекордните температури на копнената и морската површина од 2023 година, што укажува на посилна климатска повратна информација во атмосферата, додава Михре.
Затоа, побрзите намалувања на емисиите се клучни за постигнување на климатските цели, што бара од светот побрзо и порешително да го намали својот јаглероден отпечаток.
Јоханес Квас од Универзитетот во Лајпциг ги нарекол резултатите „многу веродостоен аргумент што ја нагласува потребата од политичка акција против климатските промени“.
Сепак, Ричард Ален од Универзитетот во Рединг забележува дека сателитските податоци постојат само од 2001 година и дека природните климатски варијации исто така може да играат улога, но тој се согласува дека студијата е темелна и дава дополнителни докази дека симулациите што предвидуваат помалку долгорочно затоплување се помалку реални.
