Разрешувањето на уставната судијка Елизабета Дуковска остава простор за повторно отворање на случаите за кои таа гласаше

Разрешувањето на уставната судијка Елизабета Дуковска, која беше на функцијата две години иако нејзиниот избор беше незаконски, создаде нов правен предизвик. Професорот по уставно право Мерсим Максути не го дели истото мислење со Уставниот суд, кој информира дека одлуките што ги гласаше судијката Дуковска нема да бидат преиспитани бидејќи се конечни и извршни. Максути нагласува дека и покрај фактот што ова е нов предизвик за Уставниот суд, принципите на уставното и меѓународното право во овие ситуации оставаат простор за повторно отворање на случаите.

Advertisements

„Секоја одлука во која судијката гласала во Уставниот суд мора повторно да се разгледа поединечно. Секоја одлука мора да се разгледа одделно. Не може да се отфрла априори, да се прогласува за неважечка, кога таа гласала и учествувала. Но, мора повторно да се разгледа во сите случаи еден по еден, за навистина да се види дали нејзиниот глас бил одлучувачки или не“, рече Мерсим Максути, универзитетски професор.

Според него, потребна е анализа на околностите и нивното влијание врз донесувањето одлуки.

„Околностите мора да се разгледаат. Дали имало политичко влијание оваа одлука. Мора да се разгледа до кој степен легитимитетот и интегритетот на Судот како целина биле навистина нарушени со неговите одлуки. Затоа, ова прашање не може едноставно да се оценува, туку мора да се анализира“, нагласи Мерсим Максути, универзитетски професор.

Ситуацијата станува уште покомплицирана со оглед на тоа што судијката Елзијабета Дуковска гласаше за отфрлање на иницијативата против ратификацијата на Преспанскиот договор во септември 2023 година, иако за тој случај имаше заклучок од Уставниот суд дека одлуката треба да ја донесе целиот состав на судот, имено 9 судии. Практично, гласот на Дуковска веројатно ќе биде неважечки, со оглед на тоа што нејзиниот мандат истекува бидејќи е избрана незаконски.

Прашањето кое останува неодговорено е зошто предметот кој е во тек во Управниот суд две години и дали членовите на Судскиот совет кои ја предложија Дуковска за судија без да ги стават нејзините противнички кандидати на гласање ќе бидат повикани на одговорност. Но, иронијата лежи во фактот дека ако на крајот се бара одговорност за одолговлекувањето на случајот во Управниот суд, тоа треба да биде Судскиот совет, кој, според одлуката, е виновен што незаконски ја избрал Дуковска за судија, или поточно, ја предложил на гласање во Собранието, без да ги стави противниците на Дуковска на гласање./Алсат.мк