Dritaret inteligjente mund të bllokojnë në mënyrë selektive dritën dhe/ose nxehtësinë

Një ekip hulumtues nga Shtetet e Bashkuara ka bërë një zbulim që duhet t’i lejojë njerëzit të qëndrojnë të qetë në shtëpitë e tyre gjatë të gjitha stinëve. Edhe pse dritaret janë një domosdoshmëri themelore kur bëhet fjalë për të lënë dritën dhe ngrohtësinë brenda, ndonjëherë nuk kemi nevojë për asnjërën, ose ndoshta edhe për të dyja.

Shkencëtarët amerikanë kanë zhvilluar një material të ri që lejon dritaret të kalojnë lehtësisht midis tre mënyrave të ndryshme. Kështu, dritaret mund të kalojnë nga një modalitet normal transparent që lejon dritën dhe nxehtësinë, përmes një modaliteti që bllokon nxehtësinë, por lë transparencë, në një modalitet të ngjyrosur që bllokon një sasi të caktuar drite, por edhe nxehtësi.

Në këtë mënyrë, sipas ekipit të inxhinierëve nga Universiteti Shtetëror i Karolinës së Veriut, përdoruesve duhet t’u sigurohet një qëndrim komod gjatë të gjitha stinëve. Çelësi i të gjithë sistemit fshihet në një material të quajtur oksid tungsteni, i cili shpesh shfaqet në dritare dinamike që punojnë në parimin e elektrokromitizmit.

Normalisht transparent, oksidi i tungstenit errësohet dhe bllokon dritën kur aplikohet një sinjal elektrik, duke e bërë atë të përshtatshëm për ngjyrosjen e dritareve sipas kërkesës. Shkencëtarët kanë mundur ta shfrytëzojnë këtë aftësi të përbërësit duke shtuar ujë, i cili e kthen atë në oksid tungsteni hidrat.

Kur gjithçka është e fikur, dritarja mbetet transparente. Kur disa elektrone dhe jone litiumi injektohen në material përmes ujit, ai fillimisht kalon nëpër një fazë ku bllokon dritën infra të kuqe ndërsa mbetet transparente ndaj gjatësive të valëve të dukshme të dritës. Ndërsa më shumë elektrone kalojnë në material, ai kalon në një fazë të errët ku bllokon dritën e dukshme dhe infra të kuqe, perfekte për ditët e verës.

Nuk dihet pse kjo funksionon, por shkencëtarët kanë një hipotezë.

– Prania e ujit në strukturën kristalore e bën strukturën më pak të dendur, kështu që struktura është më rezistente ndaj deformimeve kur jonet e litiumit dhe elektronet injektohen në material. Hipoteza jonë është se për shkak se hidrati i oksidit të tungstenit mund të strehojë më shumë jone litium sesa oksidi i zakonshëm i tungstenit përpara deformimit, ju merrni dy mënyra. Ekziston një regjim “i ftohtë”, kur injektimi i joneve të litiumit dhe elektroneve ndikon në vetitë optike, por ndryshimi strukturor nuk ka ndodhur ende. Pastaj, pasi të ndodhë ndryshimi strukturor, ekziston një mënyrë “e errët” që bllokon dritën e dukshme dhe infra të kuqe, shpjegon Jenelle Fortunato, autorja kryesore e studimit.