Në këtë shkollë nxënësit vlerësojnë mësuesit

Këtë praktikë në nivel shkolle e praktikon shkolla e mesme private “Edukos” në Kroaci. Drejtori shpjegon se si duket kjo, por edhe pse, sipas tij, një vlerësim i tillë nuk është i mundur në shkollat ​​publike.

Kroacia shpalli, pastaj u tërhoq, idenë e vlerësimit të mësuesve

Kroacia fillimisht shpalli, më pas tërhoqi idenë që drejtorët e shkollave të vlerësonin mësuesit dhe punonjësit e tjerë. Nëse ky apo i ngjashëm vlerësimi i efikasitetit të punonjësve të shkollës do të bëhet ndonjëherë realitet, mbetet për t’u parë. Mësuesit e fakultetit tashmë marrin reagime për punën e tyre nga studentët përmes anketave të detajuara të kryera në fund të semestrit ose vitit akademik.

Sondazhe të tilla nuk ekzistojnë në shumicën e shkollave, përveç nëse mësuesi i kryen ato vetë, gjë që është e rrallë. Megjithatë, praktika e vlerësimit të mësuesve nga nxënësit ekziston në shkollën e mesme private “Educos”.

Nxënësit vlerësojnë mësuesit

Boris Hartman, drejtori i gjimnazit Edukos, thotë se vlerësimi është bërë që në ditën e parë të ekzistencës së shkollës.

– Praktika e vlerësimit të pedagogëve vjen nga qendra e dijes “Educos”, kompania nga e cila doli shkolla e mesme, ku kjo aplikohet që nga viti 2013. Gjimnazi “Educos” është në fakt një “fëmijë” i Qendrës së Dijes “Educos”, ndaj ne kemi përsëritur të gjitha praktikat e mira që kemi aplikuar atje në shkollën e mesme. Arsyeja pse e kemi prezantuar këtë vlerësim është sepse është në interesin tonë që të gjithë nxënësit të jenë të kënaqur dhe të zbulojnë në kohën e duhur nëse ka ndonjë problem objektiv me një lëndë të caktuar. Anketat kanë qenë gjithmonë anonime dhe zbulojnë dobësitë në një lëndë të caktuar në një kohë të shkurtër, sepse kush mund ta vlerësojë mësuesin më mirë se vetë nxënësit – thotë Hartman.

Sondazhi përfshin gjithashtu pyetje të tipit ese, ku studentët mund të përshkruajnë se çfarë u pëlqen në klasa dhe çfarë do të donin që mësuesi të vazhdonte të bënte, si dhe çfarë nuk u pëlqen dhe ku shohin hapësirë ​​për përmirësim.

Çfarë thonë mësuesit? – Reagimet janë më se pozitive.

Hartman thekson se pjesa e mbetur e anketës përmban pyetje që përcaktojnë statistikisht se në çfarë cilësish më të dobëta ka një mësues i caktuar. Studentët gjithashtu pyesin nëse koha e mësimit përdoret në mënyrë optimale, nëse mësuesi arrin në kohë, nëse të gjithë studentët kanë mundësi të barabarta për të marrë pjesë në klasë (nëse dëshirojnë) dhe nëse mësuesi jep mësim në një mënyrë interesante. Së fundi, anketa kontrollon se sa të motivuar janë studentët për të mësuar lëndën e dhënë nga mësuesi.

Çfarë mendojnë mësuesit për vlerësimin?

 – Reagimet janë më se pozitive sepse kjo është një mundësi zhvillimi dhe përmirësimi për ta. Ata janë të vetëdijshëm se nga anketat marrim parasysh vetëm gjërat reale që mund të përmirësohen, të cilat studentët i vënë në dukje dhe nuk e kanë absolutisht asnjë problem të vlerësohen, sepse e dinë se kjo vetëm mund të përmirësojë cilësinë e mësimdhënies. Është e rëndësishme të theksohet se të gjitha komentet joreale injorohen. Për shembull, nëse një student shkruan se do të ishte mirë të shikonte më shumë filma në klasë, një koment i tillë nuk analizohet. “Vetëm vëzhgimet objektive merren parasysh,” shpjegon Hartmann.

Disa mund ta kritikojnë këtë praktikë, duke argumentuar se nxënësve u mungon kompetenca për të vlerësuar mësuesit. Por Hartmann thekson se merren parasysh vetëm komentet reale dhe opinioni i shumicës.

 – Mendimi dhe përvoja e nxënësit janë të rëndësishme, por vetëm nëse kanë një bazë reale dhe mund të çojnë në përparim – thotë drejtoresha.

Çdo mësues merr një analizë të anketës.

Pyetja kryesore është se si përdoret ky reagim. Vlerësimi i hequr më parë i mësuesve nga drejtorët parashikonte rritje pagash për më të mirët dhe largime nga puna për më të dobëtit. Kështu funksionon kjo shkollë e mesme?

Hartman shpjegon se informacioni i marrë, mbi të gjitha, shërben për të ndihmuar mësuesit të përpiqen për përsosmëri.

 – Bëhet një analizë e anketës me çdo mësues. Në rast se nuk korrigjohen problemet që u theksuan, bëhet bisedë me mësuesin dhe më pas raportohet dhe qortimi konstruktiv (deri tani nuk kemi pasur një rast të tillë), që në rastin ekstrem mund të çojë në largim miqësor nga puna. Nga ana tjetër, mësuesit e shkëlqyer vlerësohen publikisht dhe marrin çmime simbolike. Por shpërblimi më i madh është besimi dhe kënaqësia e studentëve – thekson Hartman.

Megjithatë, ai beson se kjo praktikë nuk është e mundur në shkollat ​​publike, të paktën jo derisa gjërat kyçe në sistemin arsimor të ndryshojnë.

 – Fatkeqësisht, nuk mendoj se diçka e tillë mund të zbatohet në shkollat ​​publike, sepse drejtorët nuk kanë mbështetjen e themeluesve dhe Ministrisë së Arsimit për të ndryshuar diçka që nuk funksionon si duhet për një kohë të gjatë – përfundon Hartman.