Sistemi i Afrikës Lindore, një rrjet i gjerë çarjesh që shtrihet më shumë se 6,000 kilometra nga Gjiri i Adenit në veri deri në Mozambik në jug, është në qendër të këtij transformimi. Këtu, tre pllaka tektonike – ajo nubiane, somaleze dhe arabe – po largohen gradualisht nga njëra-tjetra. Ndërsa ato tërhiqen, korja e Tokës hollohet, duke krijuar çarje të thella dhe duke shkaktuar aktivitet vullkanik .

Procesi është “i ngadaltë”

Procesi është i ngadalshëm sipas standardeve njerëzore, por çuditërisht i shpejtë në terma gjeologjikë. Shkencëtarët vlerësojnë se brenda një deri në pesë milionë vjetësh, Deti i Kuq dhe Gjiri i Adenit mund të përmbytin çarjen dhe të formojnë një pellg të ri oqeanik. Kur kjo të ndodhë, Briri i Afrikës – duke përfshirë Somalinë, pjesë të Kenias, Tanzanisë dhe Etiopisë – mund të shkëputet dhe të formojë një masë të veçantë tokësore, ndonjëherë të quajtur “kontinenti nubian”. Vendet pa dalje në det si Uganda dhe Zambia mund të fitojnë vija bregdetare, duke hapur mundësi të reja për tregti dhe zhvillim ekonomik, ndërsa paraqesin gjithashtu sfida për ekosistemet dhe vendbanimet njerëzore.

Rajoni Afar, i quajtur shpesh “Ferri i Dantes” për shkak të temperaturave gjatë ditës që arrijnë 54°C, shërben si një laborator unik natyror për gjeologët. Edhe pse formimi i plotë i këtij oqeani është miliona vjet larg, fazat e tij të hershme tashmë po e transformojnë rajonin.