Antihormonet: Cilat janë ato dhe si ndihmojnë në trajtimin e dy llojeve të kancerit?

Antihormonet janë më efektive për trajtimin e kancerit të prostatës dhe kancerit të gjirit që lidhen me androgjenin dhe estrogjenin.

Antihormonet janë agjentë që veprojnë kundër hormoneve dhe bllokojnë përgjigjen hormonale të trupit. Terapia antihormone është e kundërta e terapisë hormonale sepse terapia hormonale stimulon prodhimin dhe aktivitetin e hormoneve, ndërsa këto të fundit, siç u tha tashmë, i bllokojnë ato.

Antihormonet, në formën e terapisë mjekësore, përdoren për trajtimin e kancerit të prostatës dhe kancerit të gjirit, sepse disa lloje të hormoneve nxisin zhvillimin e qelizave kancerogjene, ndaj është e nevojshme që ato të largohen plotësisht nga trupi.

Përveç trajtimit të kancerit, antihormonet përdoren ndonjëherë në rastet e endometriozës, hirsutizmit (flokët e tepërt te femrat) dhe në terapinë transgjinore, pra te njerëzit që duan të ndryshojnë seksin.

Terapia antihormonale përdoret për trajtimin e kancerit të gjirit dhe kancerit të prostatës vetëm pas operacionit ose radioterapisë në mënyrë që të zvogëlohet rreziku i përsëritjes së këtij lloji të kancerit ose për të parandaluar zhvillimin e mëtejshëm të tij.

Për trajtimin e kancerit të prostatës përdoren anti-androgjenët që bllokojnë veprimin e androgjeneve, hormoneve seksuale mashkullore dhe për trajtimin e kancerit të gjirit përdoren antiestrogjenët që bllokojnë veprimin e estrogjeneve, hormoneve seksuale femërore.

Hormonet prodhohen në gjëndra dhe qarkullojnë përmes qarkullimit të gjakut dhe veprojnë si një sinjal për qelizat që të rriten duke u lidhur me to.

Në këtë mënyrë, hormonet në trup rregullojnë funksione të ndryshme.

Megjithatë, kur antihormonet futen në trup, ato parandalojnë që hormonet të dërgojnë sinjale në qeliza, kështu që qelizat nuk mund të rriten.

Pra, nëse është, të themi, kanceri i gjirit, antiestrogjenët do të lidhen me receptorët e estrogjenit në qeliza, do të bllokojnë lidhjen e estrogjenit dhe do të parandalojnë aktivizimin e këtyre receptorëve dhe rritjen e mëtejshme të qelizave që, në këtë rast, janë kancerogjene.

Ashtu si shumica e medikamenteve të tjera, terapia antihormonale mund të shkaktojë efekte të shumta anësore. Efektet anësore dhe intensiteti i tyre do të varen nga faktorë të shumtë si gjendja fizike e personit që e merr atë, lloji i terapisë antihormonale, doza e terapisë etj.

Efektet anësore të marrjes së antihormoneve janë:

• dhimbje kyçesh dhe kockash
• humbje e masës kockore
• ndryshimet në peshën e trupit
• të përziera
• luhatje humori
• valët e të nxehtit
• rrezik i shtuar i problemeve të zemrës
• kolesteroli i lartë dhe mëlçia e yndyrshme

Këto efekte anësore mund të jenë të përkohshme, derisa trupi të mësohet me terapinë, por disa mund të jenë më të përhershme, duke pasur parasysh se terapia anti-hormonale duhet të merret për rreth pesë vjet, e ndonjëherë edhe deri në dhjetë vjet.