Arkeologët gjurmëve të vendbanimit 7 mijë vjet të vjetër afër Pragës

“Disa sëpata prej guri ose thika të punuara me gur, produktet e tyre të papërfunduara dhe produktet e pasuksesshme, dëshmojnë praninë e një punëtorie lokale për përpunimin e industrisë së gurit të lëmuar”, ka thënë Monika Psohlavcová, udhëheqëse e gërmimeve në fshatin Nupaky afër Pragës. Brenda vendbanimit, studiuesit gjetën mbetje të gropave të magazinimit dhe atyre të mbeturinave si dhe prova të një punëtorie antike ku punëtorët punonin me gur
(Jerusalem Post) – Arkeologët e Akademisë së Shkencave të Çekisë kanë zbuluar një vendbanim 7 mijë vjet të vjetër afër Pragës, gjatë punimeve të ndërtimit të një rruge në fshatin Nupaky.

Mbetjet e vendbanimit përfshijnë tetë struktura të gjata në formë kolone që datojnë nga periudha e neolitit të vonë deri në periudhën e hershme të Epokë së Bakrit me ndërtimin që daton në gjysmën e dytë të mijëvjeçarit të 6-të para erës sonë. Brenda vendbanimit, studiuesit gjetën mbetje të gropave të magazinimit dhe atyre të mbeturinave si dhe prova të një punëtorie antike ku punëtorët punonin me gur.

“Disa sëpata prej guri ose thika të punuara me gur, produktet e tyre të papërfunduara dhe produktet e pasuksesshme, dëshmojnë praninë e një punëtorie lokale për përpunimin në industrinë e gurit të lëmuar”, ka thënë Monika Psohlavcová, udhëheqëse e gjurmimit në Institutin e Arkeologjisë të Akademisë së Shkencave të Republikës Çeke.

Ky lokalitet sjell një gamë artefaktesh që ndihmojnë në vizualizimin e botës së këtyre njerëzve të lashtë. Në mesin e gjetjeve janë edhe qeramikat e trasha të kuzhinës, enët e tavolinës të punuara me finesë, rrotat, veglat e vogla prej hekuri dhe bronzi, si dhe perlat prej balte ose xhami. Enët e ngrënies me dekor dhe ornamente bronzi zbardhin detaje te një kulture që vlerësonte si funksionalitetin, ashtu edhe qasjen estetike.

Ekipi i gërmimeve është veçmas i interesuar për mbajtësen e një kupe të lashtë të njohur si “kylix”— një enë popullore për pirjen e verës në rajonin e Adriatikut—dhe perlat e xhamit të gjetura në lokalitet. Këto artefakte mund të përfaqësojnë kontaktin ndërmjet banorëve lokalë dhe atyre të Mesdheut, duke treguar se shkëmbimi i largët kulturor ka ndodhur edhe gjatë periudhave parahistorike.

Në total janë gërmuar mbetjet e dhjetë shtëpive të zhytura pjesërisht, së bashku me disa gropa që mund të jenë mbetje të shtëpive, kasolleve apo strukturave të tjera banimi ose ceremoniale. Këto gjetje kontribuojnë në verifikimin e pranisë afatgjate të banorëve në këtë lokalitet. Gjithashtu janë gjetur shumë gropa, pellgje dhe mbetje të strukturave mbi tokë, që sugjerojnë se vendbanimi ka ekzistuar për disa mijëvjeçarë.

Në një sektor tjetër të zonës, arkeologët identifikuan një fshat të tërë që daton nga shekulli i 5-të para erës sonë, i cili tregon karakteristika të kulturës Hallstatt – kultura arkeologjike mbizotëruese e Evropës Perëndimore dhe Qendrore nga Epoka e Bronzit të vonë deri në Epokën e Hekurit. Gërmimet zbuluan shtëpi gjysmënëntokësore, të ndërtuara gjatë periudhës së vonshme të kulturës Hallstatt dhe periudhës së hershme të kulturës La Tène, që tregojnë një traditë të banesave pjesërisht nën nivelin e detit.

Janë zbuluar disa dhjetëra gropa të rrumbullakëta që datojnë nga shekulli i 13-të, të cilat besohet se lidhen me aktivitetet e minierave të arit. Analiza paraprake sugjeron se këto gropa janë ndoshta të lidhura me eksplorimin ose nxjerrjen e drejtpërdrejtë të arit nga brigjet e rërës, me zhavorr të një lumi aty pranë. Afërsia e një miniere të madhe ari që ka funksionuar gjatë shekujve të 13-të deri në 14-të, e mbështet këtë teori.