Historia e themelit të Kryqit të Kuq

Lëvizja Ndërkombëtare e Kryqit të Kuq dhe Gjysmëhënës së Kuqe filloi në 1863 dhe u frymëzua nga biznesmeni zviceran Henry Dunant.

Vuajtjet e mijëra burrave në të dy anët e Betejës së Solferinos në 1859 e mërzitën Dunantin. Shumë u lanë të vdisnin për shkak të mungesës së kujdesit.

Ai propozoi krijimin e shoqërive kombëtare të ndihmës, të përbërë nga vullnetarë, të trajnuar në kohë paqeje për të ofruar ndihmë neutrale dhe të paanshme për të lehtësuar vuajtjet në kohë lufte.

Në përgjigje të këtyre ideve, një komitet (i cili më vonë u bë Komiteti Ndërkombëtar i Kryqit të Kuq) u krijua në Gjenevë. Statuti i themelimit të Kryqit të Kuq u hartua në 1863.

Dunant propozoi gjithashtu që vendet të miratonin një marrëveshje ndërkombëtare, e cila do të njihte statusin e shërbimeve mjekësore dhe të të plagosurve në fushën e betejës.

Kjo marrëveshje – Konventa origjinale e Gjenevës – u miratua në 1864.