Shkencëtarët kanë krijuar një sipërfaqe me nanostrukturë që vret viruset: Një trajtim revolucionar me 96 për qind efektivitet

Në luftën kundër virusit, një ekip shkencëtarësh nga Universiteti i Rovira i Virgili dhe Instituti Mbretëror i Teknologjisë në Melburn në Australi projektuan dhe krijuan një sipërfaqe që përdor vetitë mekanike për të dobësuar potencialin infektiv të virusit. Kjo sipërfaqe artificiale është prej silikoni dhe ka thumba të vogla që dëmtojnë strukturën e virusit kur bien në kontakt me të, shkruan Psy.org.

Një studim i botuar në revistën ASC Nano përshkruan proceset me të cilat është bërë sipërfaqja dhe thotë se është një efikasitet i jashtëzakonshëm 96 për qind. Kjo teknologji mund ta bëjë materialin biologjik potencialisht të rrezikshëm më të lehtë për t’u përdorur në laboratorë dhe ta bëjë atë edhe më të sigurt.

Shkencëtarët thonë se sistemi është i thjeshtë dhe brutal – domethënë, viruset janë të mbërthyer në thumba me të cilat vriten. Ky koncept jo i sofistikuar kërkon ekspertizë teknike shumë të lartë dhe ka një avantazh të madh – nuk kërkon përdorimin e kimikateve.

Procesi i krijimit të një sipërfaqeje që vret virusin fillon me një pllakë metalike të lëmuar që më pas “sulmohet” me jone për të hequr në mënyrë strategjike materialin. Rezultati është një sipërfaqe plot me gjilpëra me trashësi 2 nanometra, që do të thotë se një fije floku e njeriut do t’i korrespondonte 30,000 prej tyre, dhe ato janë 290 nanometra të larta.

“Në këtë rast kemi përdorur silikon sepse është më pak i komplikuar se metalet e tjera”, tha Vladimir Baulin, studiues i URV.

Baulin kaloi 10 vjet duke studiuar metoda mekanike për të kontrolluar mikroorganizmat patogjenë, dhe ai vazhdimisht shikonte natyrën për frymëzim.

“Krahët e insekteve si pilivesa kanë struktura nanometërsh që mund të depërtojnë bakteret. Në këtë rast, viruset janë më të vegjël se bakteret, ndaj edhe thumbat duhet të jenë më të vogla”, thotë ai.

Përndryshe, procesi me të cilin viruset humbasin aftësinë e tyre infektive kur bien në kontakt me sipërfaqen e nanosstrukturuar u analizua në aspektin teorik dhe praktik nga ekipi hulumtues.