Starlink i Musk lejon thirrje kudo në Tokë – çfarë do të thotë kjo për telekomunikacionet?

Elon Musk dhe projekti i tij Starlink vazhdojnë të tërheqin vëmendjen e ekspertëve dhe publikut të gjerë, këtë herë me prezantimin e shërbimit “direct to cell”, i cili mundëson thirrje nga një smartphone pothuajse kudo në planet. Nuk është e nevojshme të keni stacione bazë ose ndonjë pajisje shtesë – mjafton që telefoni celular të mbështesë LTE.

Rrjetet tradicionale celulare mbështeten shumë në infrastrukturën tokësore, duke lënë shumë zona pa mbulim. Rrjeti satelitor i Starlink planifikon ta zgjidhë këtë problem. Sipas të dhënave zyrtare, “direct to cell” është testuar në pajisje të ndryshme dhe duhet të funksionojë brenda, jashtë, madje edhe nën maja të pemëve. Funksioni i ri thuhet se është universalisht i pajtueshëm me shumicën e telefonave inteligjentë të njohur dhe sipas një dosjeje në Komisionin Federal të Komunikimeve të SHBA (FCC) të raportuar nga MSN, ai është testuar me sukses në një sërë mjedisesh – nga zonat urbane në ato rurale.

Sigurisht që menjëherë lind pyetja nëse shërbimi i ri i “Starlink” mund të kërcënojë operatorët tradicionalë të telekomunikacionit dhe për këtë flet Vedran Dakiq, ekspert i telekomunikacionit dhe pedagog i lartë në Universitetin “Algjebra” në Kroaci.

– Ekziston teknologjia për një komunikim të tillë të drejtpërdrejtë midis pajisjeve celulare dhe satelitëve. Starlink lëshoi ​​grupin e parë të satelitëve për këtë qëllim në fillim të vitit të kaluar (2024), dhe me 20 satelitë shtesë të lëshuar në dhjetor 2024, tani janë gjithsej 20 satelitë në orbitë që mund të përdoren për komunikime të tilla. Kjo lloj teknologjie nuk ka gjasa të kërcënojë biznesin e operatorëve ekzistues celularë ose të telekomit. Arsyeja e parë është se operatorët janë partnerë në nisjen e shërbimeve të tilla. E dyta është se komunikimet satelitore janë një zgjidhje e mirë “shtesë” për thirrjet dhe mesazhet, por nuk janë praktike për të gjitha shërbimet e tjera. Problemi është distanca e satelitit, e cila rrit vonesën e sinjalit dhe zvogëlon shpejtësinë e transmetimit. Për operatorët, lidhja satelitore është vetëm opsioni i tretë, nëse nuk ka alternativë tjetër – thotë ai.

Dakiç vëren se satelitët e nevojshëm për “drejtpërdrejt në tokë” janë në një orbitë më të ulët (rreth 350 kilometra mbi Tokë) krahasuar me të tjerët, por numri i tyre nuk është ende i mjaftueshëm për përdorim të gjerë dhe masiv.

Mund të konkludojmë se shërbimi Starlink ofron një qasje të re për komunikimin në zona që më parë ishin jashtë mundësive të rrjeteve tokësore. Megjithatë, për shkak të kufizimeve teknike dhe numrit të vogël të satelitëve, nuk duhet të konsiderohet si zëvendësim i rrjeteve klasike celulare.