Teoria e evolucionit e Çarls Darvinit është “keqkuptuar” për 200 vjet

Teoria e evolucionit e CHARLES DARWIN-it është keqkuptuar “absolutisht”, sipas dy shkencëtarëve, të cilët thonë se interpretimi modern “nuk është aspak ai që donte të thoshte Darvini”.

Darvinizmi është hipoteza e evolucionit biologjik e zhvilluar nga natyralisti anglez në shekullin e 19-të. Ai thotë se të gjitha llojet e organizmave lindin dhe zhvillohen përmes përzgjedhjes natyrore të variacioneve të vogla, të trashëguara që rrisin aftësinë e individit për të konkurruar, mbijetuar dhe riprodhuar. Por teoria e tij së shpejti u shfaq për një gamë të tërë filozofish evolucionare – njëra prej të cilave ishte fraza e vitit 1864 “mbijetesa e më të fortit” nga Herbert Spencer.
Dhe kjo është ajo me të cilën kundërshtojnë Dr Brian Hare dhe Dr Vanessa Woods, dy studiues nga Qendra e Universitetit Duke për Neuroshkencën Kognitive.

Duke folur për BBC Reel, Dr Woods tha: “Kur bëhet fjalë për Darvinin, ne e kemi keqkuptuar absolutisht “mbijetesën e më të fortit”.

“Fuqia është vetëm aftësia juaj për të riprodhuar.

“Ideja se duhej të ishe më i madhi, më i forti dhe më i keqi për të pasur sukses, nuk është aspak ajo që donte të thoshte Darvini.”
Dr Woods, i cili bashkëautor i ‘Mbijetesës së më miqësorëve’ me Dr Hare, thotë se teoria është rrënjosur në shoqëri.

Ajo shtoi: “Ne e shohim atë në eugjenikë, ne e shohim tani në mënyrën se si po përballemi me pandeminë – ideja se ajo ‘prek vetëm të moshuarit’ kështu që ndoshta ky është vetëm ligji natyror.

“Mënyra se si interpretohet është se të qenit mashkull alfa do t’ju bëjë më të suksesshëm, por në fakt nuk është kështu.

“Nuk shkon kështu as në natyrë, as në mjedisin e korporatës.

Dyshja kanë hulumtuar bonobos për 15 vjet dhe duke i krahasuar ato me shimpanzetë më agresive.

Dhe ata thonë se hulumtimi i tyre vërteton teorinë se ‘mbijetesa e më të fortit’ nuk përparon gjithmonë.

Dr Hare tha: “Shimpanzetë janë të famshëm për të qenë mjaft miqësorë dhe socialë, por ato gjithashtu kanë një anë më të errët.

“Ata vrasin njëri-tjetrin dhe e bëjnë këtë në mënyrë sistematike.

“Bonobos nuk janë parë kurrë të vrasin një tjetër bonobo – çfarë është psikologjia e tyre që i lejon ata të jenë në këtë mënyrë?

“Epo, ne e dimë se bonobo-t evoluan në jug të lumit Kongo dhe ne mendojmë se, për shkak se ata ishin të izoluar, ata në fakt ishin në gjendje të krijonin miqësi – veçanërisht femrat, në një mënyrë që femrat shimpanze nuk mundën.

“Ata jetonin në një mjedis më të pasur dhe ishte më e lehtë të rrinim bashkë, të ndanin ushqimin dhe të rritnin foshnjat së bashku.

“Për shkak se ata ishin miq, ata nuk e duruan agresionin mashkullor, kështu që ju keni meshkuj që nuk zgjidhen më për këtë agresivitet, por përkundrazi fiton miqësia.”

Dhe Dr Woods tha që njerëzit kanë pasur sukses më parë të jenë të njëjtë.

Ajo shtoi: “Do të ishim shumë më mirë nëse mund të mësonim nga bonobos.

“Ne si homo sapiens jemi shembulli më i mirë se çfarë është mbijetesa e më miqësorëve sepse kemi ekzistuar me të paktën katër specie të tjera njerëzore.

“Çfarë ishte ajo që na lejoi të kishim sukses? Përgjigja e zakonshme është ‘oh, ne ishim më të zgjuar, kishim tru më të madh’.

Por kjo nuk është e vërtetë, me kalimin e viteve zbuluam se Neandertalët kishin tru që ishte të paktën aq i madh sa i yni.

“Ata kishin kulturë, kishin teknologji të ngjashme, ishin më të fortë.”

Dhe ndërsa disa mund të besojnë se njerëzimi ende në Tokë dëshmon se ‘mbijetesa e më të fortit’ është e vërtetë, Dr Hare tha se mbetjet arkeologjike sugjerojnë të kundërtën.

Ai shpjegoi në vitin 2020: “Në 50,000 vitet e fundit njerëzit kanë pasur fytyra miqësore – më të shkurtra dhe më të ngushta dhe ne nuk i kemi këto kreshta gjigante të vetullave që kanë të tjerët.

“Këto janë të gjitha tipare që do të prisnit nëse do të kishim përjetuar përzgjedhjen nga miqësia.”/express.co.uk/