Tërmeti në Afganistan: Të mbijetuarit mes urisë dhe kolerës

Të mbijetuarit e tërmetit më vdekjeprurës në Afganistan në dy dekada thonë se nuk kanë asgjë për të ngrënë, nuk kanë strehë dhe kanë frikë nga një shpërthim i mundshëm i kolerës.

Duke kërkuar nëpër rrënojat, në atë që ka mbetur nga shtëpia e tij familjare, Agha Janit mbushin sytë me lot.

“Këto ishin këpucët e djemve të mi”, thotë ai, duke fshirë pluhurin prej tyre. Tre fëmijët e tij të vegjël dhe dy gratë u vranë nga tërmeti teksa flinin.

Teksa lëkundjet ranë në orët e para të së mërkurës, Aga Jani nxitoi drejt dhomës ku qëndronte familja e tij. “Por gjithçka ishte nën rrënoja,” tha ai.

“Edhe lopata ime. Nuk mund të bëja asgjë. Unë u thirra kushërinjve të mi për të ndihmuar, por kur nxorëm familjen time, ata tashmë ishin të gjithë të vdekur.”

Zona rreth fshatit Agha Jan në rrethin Barmal, provincën Paktika, është një nga më të prekurat nga tërmeti, në të cilin besohet se janë vrarë rreth 1000 njerëz dhe 3000 të tjerë janë plagosur.

Është tre orë me makinë deri në qytetin e madh më të afërt, në rrugë kryesisht me dhé – ku vendndodhja e largët e bën edhe më të vështirë transportin e të plagosurve. Disa prej tyre duhej të dërgoheshin në spital me helikopterë ushtarakë të talibanëve.

Pothuajse çdo shtëpi në fshat, përgjithësisht e ndërtuar nga balta dhe guri, duket se është shumë e dëmtuar. Pothuajse çdo familje duket se po mban zi një të afërm të humbur.

Habib Gul ishte matanë kufirit në qytetin pakistanez të Karaçit, duke punuar si punëtor, kur dëgjoi lajmin. Ai u kthye me nxitim në fshatin e tij në Barmal për të zbuluar se 20 nga të afërmit e tij ishin vrarë – 18 prej tyre në një shtëpi të vetme.