Çfarë është shiu plastik dhe pse nuk duhet ta nënvlerësojmë atë?

Sipas vlerësimeve të fundit nga shkencëtarët nga Zelanda e Re, pothuajse 5000 grimca mikroplastike depozitohen çdo ditë në një metër katror të një prej çatisë në Oakland . Ky është një rekord krahasuar me kryeqytetet e tjera botërore, si Londra, ku matjet treguan se mesatarisht “vetëm” 771 grimca mikroplastike bien në një zonë me të njëjtën madhësi.

Megjithatë, shkencëtarët theksojnë se kjo nuk do të thotë domosdoshmërisht se ajri në Londër është më pak i ndotur me mikroplastikë sesa ai në Oakland.

Aktualisht, nuk ka një metodologji standarde botërore ose protokoll për identifikimin e këtyre grimcave të vogla, që do të thotë se çdo studim kryhet ndryshe. Dhe nëse instrumentet matëse përmirësohen çdo ditë, është logjike që ato të regjistrojnë gjithnjë e më shumë substanca të dëmshme që fshihen në ajër çdo herë . Studimet e mëparshme kanë konfirmuar tashmë se grimcat mikroplastike gjenden në male të larta , në gjakun dhe organet tona  – por me pasoja të panjohura që mund të lënë në shëndetin tonë.

“Kërkimet e ardhshme duhet të përcaktojnë saktësisht se sa plastikë thithim,” thotë kimisti i Universitetit të Oakland, Joel Rindelaub. Rezultatet në të cilat ai dhe kolegët e tij nga Zelanda e Re dolën bazohen në një studim që u krye gjatë një periudhe prej nëntë javësh në dy vende të ndryshme në Auckland, kështu që grimcat u “kapën” me ndihmën e një hinke dhe një kavanoz.

Analizat zbuluan se polietileni, ose PE, i cili përdoret për qese dhe shishe, ishte më i përhapuri, i ndjekur nga polikarbonati, ose PC, i cili përdoret për pajisje mbrojtëse dhe pajisje mjekësore, dhe polietileni tereftalati, ose PET, i cili përdoret për paketimin e ushqimeve dhe pijeve. Por si arriti plastika atje?

Në momentet kur erërat e forta fryjnë nga bregu, mikroplastika ngrihet nga valët dhe noton në ajër – kjo është ndoshta arsyeja pse përqindja e plastikës në ajër duket të jetë shumë më e ulët në Gjermani dhe Angli. Megjithatë, është fakt i padiskutueshëm se kjo do të prekë çdo banor të planetit tonë në të ardhmen, sepse do të sjellë një përkeqësim të efektit serë në mënyrë që grimcat të thithin dhe lëshojnë dritë dhe nxehtësi.