Nëse ju pëlqen vërtet vrapimi: Çfarë i bëjnë trurit tuaj ushtrimet ekstreme?
Shkencëtarët kryen një studim të njerëzve jashtëzakonisht aktivë fizikisht dhe dolën në gjetje interesante.
Hulumtimi i ri mbi njerëzit jashtëzakonisht aktivë fizikisht tregon se truri ka një lloj rrjete sigurie metabolike kur nivelet e glukozës bien shumë të ulëta.
Një studim pilot i kohëve të fundit tregon se truri i njeriut mund të shpërbëjë indin e tij dhjamor për energji kur i mungon glukoza, duke ofruar njohuri të reja mbi neuroplasticitetin e tij.
Neuroshkencëtarët spanjollë ekzaminuan trurin e 10 vrapuesve maratonë (8 burra dhe 2 gra) para dhe pas një gare 42 kilometrash. Gjetjet e tyre sugjerojnë se kur nivelet e glukozës bien në mënyrë kritike të ulëta, neuronet mund të fillojnë të konsumojnë mielinën – mbështjellësin yndyror që rrethon fibrat nervore.
Një grup shkencëtarësh spanjollë vëzhguan një reduktim të ndjeshëm të mielinës në lëndën e bardhë të trurit, veçanërisht në rajonet që lidhen me kontrollin motorik, përpunimin ndijor dhe integrimin emocional.
“Gjetjet tona mund të hapin një perspektivë të re për mielinën si një rezervë energjie e gatshme për përdorim kur trurit i mungojnë lëndët ushqyese normale”, shpjeguan autorët e studimit, të botuar në revistën Nature Metabolism.
Brenda 24-48 orëve pas garës, nivelet e mielinës u ulën ndjeshëm. Megjithatë, dy javë më vonë, shënuesit e mielinës filluan të rikuperohen dhe u stabilizuan gjatë dy muajve te gjashtë pjesëmarrësit, truri i të cilëve u skanua përsëri.
Shkencëtarët spanjollë propozojnë që myelina vepron si një rrjet sigurie metabolike që i lejon trurit, kur i mungon glukoza, të marrë energji nga zona të zgjedhura duke ruajtur pjesën më të madhe të lëndës së bardhë. Kjo është në përputhje me studimet e kaluara në minj që treguan se mielina mund të shërbejë si rezervë yndyre kur glukoza është e ulët.
Humbja e mielinës shoqërohet me çrregullime neurologjike si skleroza e shumëfishtë. Megjithëse madhësia e kampionit në studimin e sipërpërmendur është e vogël, ajo sugjeron një mekanizëm mbijetese që mund të ketë qenë vendimtar për evolucionin njerëzor, duke i lejuar pjesëmarrësit të kryejnë vrapim të qëndrueshmërisë duke ruajtur funksionin njohës.
Kjo mund të shpjegojë gjithashtu rënien e përkohshme njohëse të vërejtur tek vrapuesit menjëherë pas një maratonë.
Hulumtimi i shkencëtarëve spanjollë mund të shihet këtu .
