Njeriu në rrugën për në Mars: NASA mund të prodhojë oksigjen në planet

Gjegjësisht, shkencëtarët kanë prodhuar me sukses oksigjen përmes instrumentit Moxie , një pajisje me madhësi tostiere e montuar në rover që ndan atmosferën e pasur me dioksid karboni.

Të gjitha shpresat e NASA-s për të dërguar njerëz në Mars në 20 vitet e ardhshme varen nga aftësia për të prodhuar oksigjen, e cila është e nevojshme për vetë astronautët, por edhe për kthimin e raketës në Tokë .

Rreth 25 ton oksigjen nevojiten për të nisur raketën përsëri në Tokë së bashku me astronautët.

Kemi mbërritur në Mars – tani çfarë?

Moxie është aktivizuar shtatë herë që nga shkurti i vitit të kaluar dhe funksionon për një orë secila, me çdo test të bërë në kushte të ndryshme, duke përfshirë stinë të ndryshme, ditën dhe natën.

Gjatë shtatë cikleve, bëhen rreth 50 gramë, që është e ngjashme me produktivitetin e një peme të vogël. Moxie analizoi dy herë oksigjenin që prodhonte dhe zbuloi se ishte i pastër dhe përmbushte objektivin prej gjashtë gram oksigjen në orë.

Pasi Moxie provoi qëllimin e tij, inxhinierët do të donin ta përmirësonin atë për të qenë në gjendje të prodhonte disa ton oksigjen, si një pyll robotik.

Në të ardhmen, një instrument mund të dërgohet në sipërfaqen e Marsit përpara një misioni të drejtuar për të krijuar furnizime të mjaftueshme të këtij gazi jetik. Gjithashtu, teknologjia do të funksiononte gjatë gjithë kohës.

Profesor Jeffrey Hoffman , zëvendës hetues kryesor i Moxie në Departamentin e Aeronautikës dhe Astronautikës në MIT , i quajti të dhënat e reja “historike”.

– Ky është demonstrimi i parë i përdorimit aktual të burimeve në sipërfaqen e një trupi tjetër planetar dhe shndërrimi i tyre kimik në diçka që do të ishte e dobishme për një mision njerëzor – shtoi ai.

Siç tha ai, sfida kryesore ishte të provonte se “Moxy” është në gjendje të prodhojë oksigjen edhe në kushte drastike që ndryshojnë.

A e kemi kontaminuar tashmë Marsin?

– Atmosfera në Mars është shumë më e ndryshueshme se ajo e Tokës. Dendësia e ajrit mund të ndryshojë me një faktor prej një ose dy gjatë një viti dhe temperatura mund të ndryshojë me 100 gradë. Ne kemi një synim dhe ai është të tregojmë se mund të funksionojmë në të gjitha stinët.

E vetmja pjesë e ditës kur “Moxy” nuk ishte aktive ishte agimi apo muzgu kur temperaturat rriteshin apo uleshin me shpejtësi.

– Skuadra ka një “as në mëngë” për t’u përballur edhe me këto kushte më sfiduese. Kur ta testojmë në laborator, do të jemi në gjendje të arrijmë momentin e fundit dhe të tregojmë se mund të funksionojmë në çdo kohë – tha studiuesi kryesor i projektit, Michael Hecht .