Patate të skuqura krokante: Gjërat që ndoshta nuk i keni ditur për pjatën tuaj të preferuar

I lyer me djathë të shkrirë apo sasi të bollshme ketchup? Si një vakt i plotë apo si një pjatë anësore me ushqime të tjera të shpejta? Duket se ka pafund mënyra për të shijuar patatet e skuqura krokante, të njohura globalisht si patatet e skuqura , shkruan Pun Kufer .

Të njohura në mbarë botën, patatet e skuqura zënë një vend të rëndësishëm në historinë e gastronomisë dhe kuzhinës moderne. Nga fillimet e tij modeste deri në debutimin e tij në darkat e Shtëpisë së Bardhë, këtu janë faktet më interesante rreth këtij rostiçeri legjendar.

“Poutine” – një pjatë kombëtare kanadeze

Fillimisht u shfaq në restorante në vitet pesëdhjetë të shekullit të kaluar dhe me kalimin e kohës u bë e njohur si pjata kombëtare e Kanadasë. Ky stil i patate të skuqura përfshin patate të skuqura të yndyrshme të mbushura me lëng mishi kafe dhe gjizë. Edhe pse e ka origjinën në Quebec, kjo pjatë është aq e popullarizuar sa mund të porositet pothuajse në të gjitha restorantet e ushqimit të shpejtë në të gjithë Kanadanë. Nëse adhuruesit e këtyre patateve kërkojnë më shumë zgjedhje, ka restorante me menu të tëra të dedikuara për versione të ndryshme të kësaj pjate.

Ata ndoshta vijnë nga Belgjika

Askush nuk e di saktësisht se kur patatet e skuqura bënë debutimin e tyre në kuzhinë. Para shekullit të 16-të, patatet nuk konsideroheshin fare të ngrënshme. Megjithëse legjendat, të ritreguara në Francë, pretendojnë se shitësit ambulantë filluan të shesin patate të skuqura në urën Pont Neuf në fund të shekullit të 18-të, belgët këmbëngulin se patatja e skuqur e kishte origjinën në qytetin e tyre të Namurit, gjatë një dimri veçanërisht të ftohtë në 1680. Sipas legjendës së tyre, peshkatarët vendas filluan të përgatisnin patate për një vakt kur lumi ishte ngrirë dhe ata nuk mund të kapnin peshk. Megjithatë, francezët janë më përgjegjës për promovimin e patates në mbarë botën.

Thomas Jefferson solli patate të skuqura në Shtetet e Bashkuara

Presidenti i tretë i Shteteve të Bashkuara, Thomas Jefferson, ishte ministër amerikan në Francë nga 1784 deri në 1789. Gjatë qëndrimit atje, ai ra në dashuri me kuzhinën franceze. Xhefersonit i pëlqeu aq shumë patatet e skuqura, saqë receta për patatet e skuqura ishte një nga 150 recetat që shefi i tij, James Hemings, solli në Amerikë pasi përfundoi trajnimin e tij të kuzhinës në Paris. Receta për “pommes de terre frites à cru en petites tranches”, e cila përkthehet në: “patate të papërpunuara të skuqura në vaj, në copa të vogla”, është pothuajse identike në pamje me patate të skuqura të sotme. Dallimi i vetëm është se në vend të copave të zgjatura, patatet e skuqura të Jeffersonit ishin prerë në feta të holla të rrumbullakëta.

Edhe në romanet e famshme

Si një fëmijë i varfër duke u rritur në Londër, i riu Charles Dickens shpesh ëndërronte për ushqimin që nuk mund ta përballonte ndërsa punonte në një fabrikë lustrimi këpucësh. Ai e mbarti magjepsjen e tij me kuzhinën e mirë në romanet e tij, të cilat shpesh përfshijnë përshkrime të pasura dhe të hollësishme të pjatave. Vëmendja e tij ndaj detajeve të kuzhinës ishte “përpara kohës së vet”, pasi ai përshkroi peshkun dhe patatet e skuqura moderne (të cilat nuk u shfaqën në treg deri në vitin 1863) në romanin e tij të vitit 1859 “Përralla e dy qyteteve”.