Shumica e zogjve të parajsës shkëlqejnë fshehurazi në errësirë, zbulojnë shkencëtarët
Shumica e zogjve të parajsës shkëlqejnë fshehurazi në errësirë, zbulojnë shkencëtarët
Zogjtë e parajsës janë të njohur për ritualet e tyre spektakolare të miqësisë, por duket se tërheqja e tyre nuk kufizohet vetëm në lëvizjet dhe ngjyrat që shihen nga syri i njeriut.
Shkencëtarët kanë zbuluar për herë të parë se këta zogj të pabesueshëm shkëlqejnë në errësirë falë biofluoreshencës.
Foto: Rene Martin
Meshkujt shkëlqejnë me nuanca jeshile dhe të verdhë
Hulumtimet kanë treguar se te shumica e meshkujve, koka, zverku, sqepi dhe pendët shkëlqejnë shkëlqyeshëm, dhe në disa edhe këmbët, këmbët, bishtat dhe unazat rreth syve. Këto pika të ndritshme shpesh rrethohen nga pupla të errëta, jo fluoreshente dhe luajnë një rol të rëndësishëm në ritualet e miqësisë, kur meshkujt kryejnë koreografi komplekse për të tërhequr femrat.
Hulumtimi është bërë në ekzemplarët e muzeut, ndaj nuk dihet ende pse ekzistojnë këto pjesë me shkëlqim dhe si i përdorin zogjtë në mjedisin natyror.
Por biologu evolucionar Rene Martin, autori kryesor i studimit, sugjeron se këta zogj “teatralë” ka të ngjarë të komunikojnë në një mënyrë edhe më dramatike sesa ne mund të shohim me sy të lirë.
Sekreti i sqepave fluoreshente dhe “aureolëve” të zeza
Disa meshkuj mund të hapin sqepat e tyre të ndezur për të treguar bukurinë e tyre në një nivel edhe më të thellë, thonë shkencëtarët.
Studiuesit supozojnë se të gjitha speciet kryesore të zogjve të parajsës kanë zona fluoreshente brenda gojës së tyre, por duke qenë se ekzemplarët e muzeut zakonisht mbahen me sqepin e tyre të mbyllur, kjo ende nuk është konfirmuar.
Interesante, hulumtimi zbulon se femrat e këtyre zogjve gjithashtu kanë zona biofluoreshente, edhe pse jo aq intensive sa meshkujt.
Tek femrat, vezullimi më së shpeshti shfaqet në pendët e gjirit dhe barkut, dhe ndonjëherë rreth syve. Shkencëtarët besojnë se këto zona të ndezura mund të shërbejnë si kamuflazh dhe komunikim.
Çfarë do të thotë ky zbulim për shkencën?
Dihet se shumë lloje zogjsh shohin në spektrin ultravjollcë, që do të thotë se zogjtë e parajsës mund ta perceptojnë këtë shkëlqim në një mënyrë krejtësisht të ndryshme nga njerëzit.
Deri më tani, vetëm disa lloje zogjsh janë regjistruar zyrtarisht si biofluoreshente, duke përfshirë puffinët, pinguinët, bufat e natës dhe disa papagaj.
“Edhe pse ka mbi 10,000 lloje të njohura zogjsh, çuditërisht pak kërkime i janë kushtuar biofluoreshencës së tyre”, thotë John Sparks, kurator në Muzeun Amerikan të Historisë Natyrore, i cili filloi këtë kërkim një dekadë më parë.
Me këtë zbulim, lista e organizmave “të ndezur në mënyrë të fshehtë” po bëhet më e gjatë – deri më tani, përveç zogjve, studiuesit kanë zbuluar edhe biofluoreshencë në platypuse, wombats dhe breshka detare.
Pyetja e madhe mbetet: Çfarë roli luan kjo shkëlqim në jetën e tyre natyrore? Shkencëtarët vetëm tani kanë filluar të zbulojnë këtë fenomen misterioz.
