Si mund të na ndihmojnë krimbat të riciklojmë plastikën

Fathia Khamis, një shkencëtare e lartë në Qendrën Ndërkombëtare për Fiziologjinë dhe Ekologjinë e Insekteve, thotë se ajo dhe studiues të tjerë kanë zbuluar se larvat e krimbave keniane mund të hanë polistiren sepse kanë baktere në sistemin e tyre tretës që shpërbëjnë materialin. Periudha kur krimbat janë larva zgjat nga tetë deri në dhjetë javë. Krimbat e vegjël zakonisht gjenden në ambientet e pulave që janë të ngrohta dhe mund të ofrojnë një furnizim të vazhdueshëm me ushqim – kushte ideale për rritjen dhe riprodhimin e tyre.

– Edhe pse mendohet se e kanë origjinën nga Afrika, ato mund të gjenden në shumë vende të botës. Sidoqoftë, speciet që identifikuam në studimin tonë mund të jenë një nënspecie e gjinisë Alphitobius. Po vazhdojmë hetimet për të konfirmuar këtë mundësi – thotë Kamis.

-Studimi ynë ka ekzaminuar edhe bakteret në zorrët e këtyre insekteve. Ne donim të identifikonim komunitetet bakteriale që mund të mbështesin procesin e degradimit plastik – shtuan studiuesit.

Nivelet e ndotjes plastike janë jashtëzakonisht të larta në disa vende afrikane. Megjithëse mbetjet plastike janë një problem mjedisor global, Afrika përballet me një sfidë të veçantë për shkak të importit të madh të produkteve plastike, ripërdorimit të ulët dhe mos riciklimit të këtyre produkteve.

Analiza e zorrëve të krimbave të tokës zbuloi ndryshime të rëndësishme në përbërjen e tyre, në varësi të dietës. Kuptimi i këtyre ndryshimeve është thelbësor sepse zbulon se cilat mikrobe janë të përfshirë në mënyrë aktive në degradimin plastik. Kjo duhet t’i ndihmojë shkencëtarët të izolojnë baktere dhe enzima specifike që mund të përdoren në përpjekjet për të shkatërruar plastikën.

Zorrët e larvave të ushqyera me polistiren u zbuluan se përmbajnë nivele më të larta të Proteobacteria dhe Firmicutes, baktere që mund të përshtaten në mjedise të ndryshme dhe të shpërbëjnë një shumëllojshmëri të gjerë të substancave komplekse. Bakteret cluivera, lactococcus, citrobacter dhe klebsiella ishin gjithashtu të pranishme në krimba në numër të madh dhe dihet se prodhojnë enzima të afta për të tretur plastikën sintetike. Është gjithashtu e rëndësishme që bakteret e përmendura të mos jenë të dëmshme për insektet ose mjedisin kur përdoren në sasi të mëdha.

Bollëku i specieve dhe numri i baktereve tregojnë se ato luajnë një rol kyç në zbërthimin e plastikës, jo larvat e krimbit të qumështit, të cilat në fakt janë nikoqirët e tyre. Kur fillojnë të hanë plastikë, bakteret në zorrët e tyre fillojnë ta shpërbëjnë atë.

Disa lloje të insekteve, si krimbat e verdhë (Tenebrio molitor) dhe superkrimbat (Zofobas morio), kanë demonstruar tashmë aftësinë për të konsumuar plastikë. Ata janë në gjendje të zbërthejnë materiale si polistireni me ndihmën e baktereve në zorrë.

Studimet e ardhshme mund të fokusohen në izolimin dhe identifikimin e shtameve specifike bakteriale të përfshira në degradimin e polistirenit dhe testimin e enzimave të tyre. Studiuesit shpresojnë të zbulojnë nëse enzimat mund të prodhohen në nivele të mjaftueshme dhe praktike për t’u përdorur për riciklimin e organizuar të mbetjeve. Përveç kësaj, sipas shkencëtarëve, lloje të tjera plastike mund të eksplorohen për të testuar shkathtësinë e insektit për aplikime më të gjera në menaxhimin e mbetjeve.