Çrregullimi shpërbërës i fëmijërisë (CDD) është ndër 5 llojet kryesore të çrregullimeve autike dhe nganjëherë quhet demencë infantile ose psikozë shpërbërëse.

Theodor Heller, një ish-pedagog austriak, ishte i pari që dokumentoi se çfarë përbën çrregullim shpërbërës në fëmijëri, qysh në vitin 1908. Vëzhgimi i tij ishte se CDD është një sindromë e shumëfishtë që prek shumë fusha komplekse të zhvillimit të fëmijës. Në vitin 1994, sindroma Heller u riklasifikua si problem nën spektrin e autizmit.

Çrregullimi shpërbërës i fëmijërisë është i rrallë. Ndodh afërsisht në 1 në 1,00,000 fëmijë, por është 4 herë më e zakonshme tek djemtë sesa tek vajzat.

Simptomat e çrregullimit shpërbërës të fëmijërisë

Edhe pse ato përfshihen në çrregullimet e spektrit të autizmit, simptomat e çrregullimeve shpërbërëse të fëmijërisë mund të shfaqen dhe zhvillohen më vonë se çrregullimet e tjera autike. Fëmijët me çrregullim shpërbërës mund të zhvillohen normalisht deri në moshën 2 vjeç dhe më pas të shfaqin një humbje të papritur dhe/ose ekstreme të aftësive të fituara më parë në të paktën dy nga fushat e mëposhtme:

– Aftësitë sociale : Regresion në
aftësinë
për t’u lidhur dhe ndërvepruar me të tjerët.
/regresioni në aftësitë e shkëlqyera motorike dhe ecja
– Kontrolli i zorrëve dhe fshikëzës: regresion në stërvitjen e tenxheres, humbje e shpeshtë e kontrollit të zorrëve dhe fshikëzës.

Humbja e këtyre aftësive mund të ndodhë me ndërprerje me kalimin e kohës, megjithatë, ato priren të ndodhin me shpejtësi gjatë një periudhe prej 6 deri në 9 muaj. Me humbjen e aftësive të fituara, CDD fillon të ngjajë me shumë forma të ndryshme të autizmit. Gjatë kësaj faze tranzicioni të humbjes së aftësive të fituara, fëmija juaj mund të bëhet agresiv ose të ketë vështirësi të kalojë nga një detyrë në tjetrën.

Mbi 90% e fëmijëve me këtë sindromë humbasin aftësitë e tyre të pavarësisë, si p.sh.

– Të ushqyerit e pavarur
– Mësimi i fjalëve të reja, heqja dorë nga fjalët e përdorura më parë
– Larja e dhëmbëve
– Përdorimi i tualetit.

Nëse vëreni se fëmija juaj ka filluar të regresohet në ndonjë nga fushat e mësipërme, konsultohuni me një mjek. Mjeku mund të bëjë disa teste për të përjashtuar shkaqet mjekësore.

Është e rëndësishme të jeni të vetëdijshëm për simptomat e hershme të çrregullimit shpërbërës në fëmijëri, në mënyrë që të aplikoni sa më shpejt terapinë parandaluese.

Disa nga simptomat e zakonshme të CDD që mund të ndihmojnë me prognozën janë:

– Humbje e aftësive motorike
– Humbje e kontrollit të fshikëzës
– Rënie e shpejtë e aftësive sociale
– Mos pranimi i aftësive gjuhësore
– Ulje e aftësive të komunikimit
– Gjeste të pazakonta të përsëritura – gjuha e trupit, lëvizjet, etj.
– Humbja e aftësive të lojës
– Humbja e kontrollit mbi lëvizjet e zorrëve
– Zvogëlimi i aftësive për vetëndihmë
– Dëmtime të fundit të të folurit
– Demonstrimi i sjelljes stereotipe
– Konvulsione

Trajtimi i çrregullimit shpërbërës të fëmijërisë

Fatkeqësisht, nuk ka kurë për çrregullimin shpërbërës të fëmijërisë; ofrohet trajtim dhe terapi për të lehtësuar simptomat. Terapia e sjelljes mund të projektohet për të minimizuar humbjen e të folurit/komunikimit, kujdesin për veten, aftësitë sociale dhe regresionin e ngadaltë.