Suedia mbyll dyert për të huajt – qeveria në ardhje njoftoi ndryshime të paprecedenta

Ulf Kristersson, kreu i Partisë së Moderuar, të hënën pritet të bëhet kryeministri i 35-të i Suedisë.

Ministrat nga kristiandemokratët dhe liberalët do të ulen në qeverinë e pakicës, por votat kyçe për mbijetesën e këtij koalicioni të djathtë në parlament i jepen nga demokratët suedezë, një parti populiste, nacionaliste dhe islamofobike me të cilën askush nuk dëshironte të bashkëpunojnë deri para pak vitesh.

Suedia jo vetëm u kthye djathtas, por me një kthesë 90 gradë, la kursin kryesisht socialdemokratik të shumë dekadave dhe u drejtua në ujërat politike krejtësisht të paeksploruara.

Nëse ndryshimet e paralajmëruara të plota dhe të gjera të paraqitura nga katër liderët e partive të premten – Kristersson, Ebba Busch, Johan Pehrson dhe Jimmie Akesson – realizohen, Suedia do të bëhet një vend dukshëm i ndryshëm në katër vjet.

“Ne morëm mandatin e popullit suedez në zgjedhje dhe e marrim shumë seriozisht. Prandaj besojmë se ndryshimi është jo vetëm i nevojshëm, por edhe i mundshëm. Ne të katër mund të ofrojmë ndryshim. Qeveria jonë do të jetë trepartiake dhe do të punojë ngushtë me demokratët suedezë në parlament,” tha 59-vjeçari Ulf Kristersson.

Të premten u prezantuan reformat në shtatë fusha, përkatësisht: sistemi shëndetësor, klima dhe energjia, krimi, migrimi dhe integrimi, arsimi, zhvillimi dhe financat familjare. Reformat liberale janë reduktuar në mbrojtjen e të drejtës së abortit nga ligji kushtetues, më shumë orë të gjuhës suedeze dhe matematikës në shkolla dhe kujdes më të mirë për nxënësit me vështirësi në të nxënë. Në çdo gjë tjetër, veçanërisht në kapitujt mbi krimin, migracionin dhe integrimin, është i dukshëm ndikimi i fortë i demokratëve suedezë.

Prandaj, Suedia nuk do të jetë më një vend i hapur për të emigrantët, si për refugjatët ashtu edhe për migrantët ekonomikë. Sipas dëshirës së demokratëve suedezë, numri i azilkërkuesve që do të marrë Suedia si pjesë e shpërndarjes brenda Bashkimit Evropian do të reduktohet në 900 në vit dhe të drejtat e tyre do të ulen në minimumin e përcaktuar nga BE.

Madje është e mundur që Suedia, duke ndjekur shembullin e Danimarkës, fillimisht të dërgojë azilkërkuesit në qendra speciale të punësuara në vende të treta dhe vetëm pasi kërkesat e tyre të jenë zgjidhur pozitivisht, do të lejohen të hyjnë në vend.

Azilkërkuesit dhe emigrantët e tjerë kërcënohen me dëbim edhe për “sjellje të papranueshme”, çfarëdo që të thotë kjo. Përveç rrahjeve, azilkërkuesve u ofrohen edhe karota si një nxitje financiare për t’u kthyer vullnetarisht në vendin e tyre të origjinës.

Më e vështirë do të bëhet edhe ardhja e emigrantëve ekonomikë, veçanërisht atyre me më pak arsim, dhe do të shtrëngohen kushtet për marrjen e nënshtetësisë suedeze, të cilat aktualisht janë mjaft të lehta për t’u marrë – praktikisht i vetmi kusht është pesë vjet qëndrim të ligjshëm. Të gjithë emigrantët do të kenë gjithashtu përfitime të kufizuara sociale, të tilla si përfitimet e lehonisë, përfitimet e fëmijëve ose përkthyes kur vizitojnë një mjek, derisa të bëhen shtetas suedez.

Duhet mbajtur mend se 20 për qind e qytetarëve suedezë kanë lindur jashtë vendit, dhe të paktën pesë për qind të tjerë kanë prindër që kanë lindur jashtë vendit.

Ndryshime të mëdha do të ndodhin në sistemin gjyqësor, të burgjeve dhe të policisë, gjë që nuk është aspak e çuditshme duke pasur parasysh rritjen drastike të numrit të vdekjeve në përballjet e armatosura me botën e krimit në vitet e fundit.