Foshnja që iu dorëzua ushtarëve në Kabul, kthehet tek familja (FOTO)

Një djalë i mitur, i cili iu dorëzua një ushtari përtej murit të aeroportit gjatë kohës së trazirave të disa muajve më parë në Afganistan, është gjetur dhe është ribashkuar me të afërmit e tij në Kabul.

Foshnja, Sohail Ahmadi, ishte vetëm dy muajsh kur u zhduk më 19 gusht, teksa mijëra njerëz nxituan të largoheshin nga Afganistani.

Foshnja ndodhej në Kabul, ku një taksist 29-vjeçar i quajtur Hamid Safi, e kishte gjetur në aeroport dhe e kishte çuar në shtëpi për ta rritur si të tijin.

Gjatë evakuimit të trazuar afgan gjatë verës, Mirza Ali Ahmadi – babai i djalit që kishte punuar si roje sigurie në ambasadën amerikane – dhe gruaja e tij Suraya, kishin frikë se djali i tyre do të shtypej në turmë ndërsa ata iu afruan portave të aeroportit rrugës për një fluturim për në Shtetet e Bashkuara.

Ahmadi ia dorëzoi Sohailin mbi murin e aeroportit një ushtari me uniformë për të cilin ai besonte se ishte një amerikan, duke pritur plotësisht se ai së shpejti do të arrinte 5 metrat e mbetura deri në hyrje të rimarrë atë.

Pikërisht në atë moment, forcat talibane e shtynë turmën prapa dhe do të kalonte edhe gjysmë ore para se Ahmadi, gruaja e tij dhe katër fëmijët e tjerë të mund të hynin brenda.

Por deri atëherë fëmija nuk ishte gjetur askund, shkruan Reuters.

Ahmadi tha se ai kërkoi me dëshpërim për djalin e tij brenda aeroportit dhe zyrtarët i thanë se ai ka të ngjarë të ishte nxjerrë jashtë vendit veçmas dhe mund të ribashkohej me ta më vonë.

Pjesa tjetër e familjes u evakuuar – përfundimisht përfundoi në një bazë ushtarake në Teksas. Për muaj të tërë ata nuk e kishin idenë se ku ishte djali i tyre.

Safi tha se e gjeti Sohailin vetëm dhe duke qarë në tokë. Pasi tha se u përpoq pa sukses të gjente prindërit e foshnjës brenda, ai vendosi ta çonte foshnjën në shtëpi te gruaja dhe fëmijët e tij. Safi ka tre vajza të veta dhe tha se dëshira më e madhe e nënës së tij para se të vdiste ishte që ai të kishte një djalë.

“Në atë moment vendosa, unë po e mbaj këtë foshnjë. Nëse familja e tij gjendet, do t’ua jap atyre. Nëse jo, do ta rris vetë”, tha ai në një intervistë.

Ata e quajtën foshnjën Mohammad Abed dhe postuan foto të të gjithë fëmijëve së bashku në faqen e tij në Facebook.

Pasi doli historia për fëmijën e zhdukur, disa nga fqinjët e Safit – të cilët kishin vënë re kthimin e tij nga aeroporti muaj më parë me një fëmijë – njohën fotot dhe postuan komente rreth vendndodhjes së tij.

Ahmadi u kërkoi të afërmve të tij ende në Afganistan, përfshirë vjehrrin e tij Mohammad Qasem Razawi, 67 vjeç, i cili jeton në provincën verilindore të Badakhshan, që të kërkonin Safiun dhe t’i kërkonin atij t’i kthente familjes Sohail.

Më në fund, pasi ndjeu se u kishin mbaruar opsionet, Razawi kontaktoi policinë lokale talibane për të raportuar një rrëmbim. Safi tha se ai i mohoi akuzat në polici dhe tha se po kujdesej për foshnjën, jo duke e rrëmbyer atë.

Ankesa u hetua dhe u hodh poshtë dhe komandanti i policisë lokale i ndihmoi në rregullimin e një zgjidhjeje, e cila përfshinte një marrëveshje të nënshkruar me gjurmë gishtash nga të dyja palët. Razawi tha se familja e foshnjës në fund ra dakord t’i kompensonte Safit rreth 950 dollarë për shpenzimet e bëra duke u kujdesur për të për pesë muaj.

Në prani të policisë dhe mes lotëve të shumtë, më në fund foshnja iu kthye të afërmve.

Razawi tha se Safi dhe familja e tij ishin të shkatërruar nga humbja e Sohail.

“Hamidi dhe gruaja e tij po qanin, edhe unë qava, por i sigurova që të dy jeni të rinj, Allahu do t’ju japë fëmijë mashkull. Jo një, por disa. Unë i falënderova të dy që e shpëtuan fëmijën nga aeroporti”, tha Razawi.

Prindërit e foshnjës thanë se ishin shumë të gëzuar pasi mundën të shihnin me sytë e tyre ribashkimin.

Tani Ahmadi dhe gruaja e tij dhe fëmijët e tjerë, të cilët në fillim të dhjetorit ishin në gjendje të largoheshin nga baza ushtarake dhe të rivendoseshin në një apartament në Michigan, shpresojnë që Sohail së shpejti të sillet në Shtetet e Bashkuara.

“Ne duhet ta kthejmë foshnjën te nëna dhe babai i tij. Kjo është përgjegjësia ime e vetme,” tha gjyshi i tij.

“Dëshira ime është që ai të kthehet tek ata.”