Polyandry, që nënkupton një martesë të përbërë nga një grua dhe disa burra, është ende aktive sot në Nepal. Ajo bashkim martese atje lejohet edhe me ligj.

Kjo lloj martese është veçanërisht e popullarizuar në fiset e veriut dhe verilindjes së Nepalit, ku ka pak tokë dhe vëllezërit nuk duan të ndahen kur martohen. Prandaj, ishte e natyrshme që ata të kishin një grua dhe të qëndronin të gjithë në të njëjtën shtëpi ose pronë.

Kjo traditë e ka origjinën më shumë se 28 shekuj më parë. Në epikën e lashtë indiane Mahabharata, princesha Draupadi u përpoq t’i lutej Zotit Shiva për një burrë. Heroina iu drejtua hyjnisë pesë herë, dhe ai e dëgjoi atë 5 herë, kështu që e shpërbleu me 5 burra. Kjo traditë është ruajtur në Nepal për shekuj me radhë.

Por si funksionojnë këto martesa mes një gruaje dhe disa burrave?

Burrat bëjnë të gjitha punët që janë të destinuara për gratë. Njëri punon në arë, tjetri thur qilima dhe shporta për shitje, i treti i shet të gjitha në treg, i katërti drejton shtëpinë, i pesti kujdeset për fëmijët dhe i gjashti shkon në punë për të ushqyer familjen.

Dhe çfarë bën gruaja?

Ajo duhet të jetë e bukur. Ajo i mbetet të veshë bizhuteri prej bruz dhe koral, të cilat simbolizojnë mirëqenien dhe paqen në familje. Një grua duhet të jetë e lumtur dhe e kënaqur dhe kjo është e rëndësishme për burrat e asaj familjeje. Por pse femrat hyjnë pa dëshirë në këto martesa?

Sepse ato martesa nuk bëhen nga dashuria. Shpesh vëllai i madh zgjedh gruan e tij dhe më pas e ndan atë me vëllezërit më të vegjël. Vëllai më i madh përcakton dinamikën e marrëdhënieve intime, dhe gruaja është e detyruar të kënaqë secilin vëlla dhe të lindë secilin prej tyre.

Vëllai i madh ua shpërndan pronën të gjithë vëllezërve. Ndryshe, edhe babai i vëllezërve lejohet të flejë me nusen dhe këtë të drejtë e shfrytëzon.

Nëse vëllezërit e tjerë nuk janë në moshë, gruaja i merr nën krahë dhe i rrit deri në moshën madhore, duke zëvendësuar nënën e tyre.

Megjithatë, gruaja ka të drejtë të divorcohet nëse burri i saj është i paaftë, por rrallëherë e bëjnë këtë sepse humbasin statusin e tyre në shoqëri.

Një nga avantazhet kryesore të kësaj martese është pasuria. Familje të tilla janë disa herë më të pasura se ato standarde. Nëse njëri nga vëllezërit vendos të ndahet, prona ndahet në mënyrë të barabartë, që do të thotë se gjithçka që ka fituar familja vazhdon të rritet.

Në Nepal, poliandria është shumë më e zakonshme se poligamia. Burrat nuk kanë dëshirë të jenë kryefamiljarë, është e rëndësishme që ata të kenë një shtëpi të sigurt dhe të mbajnë në minimum rivalitetin.

Sa për gratë në këto fise, ato jetojnë të mbrojtura nga të gjitha pyetjet si “Fëmija i kujt është ai” dhe “Kush është trashëgimtari?” Të gjithë fëmijët janë të tyre dhe trashëgojnë pjesë të barabarta të pronës.